Stilleven oranje Pagnossin kop en schotel op bestemming.

De maandag na afloop van de Kunst10Daagse alle spullen ingepakt en opgeruimd. Alsof er niets gebeurd was… Het voelde kaal en leeg.

Daarna mijn eerst verkochte stilleven tijdens de K10D naar hun eigenaar gebracht. Het was een genot om na de drukte van tien dagen exposeren door de polder langs de Groote Sloot te tuffen.

Als tiener fietste ik dagelijks vanuit Callantsoog de Groote Sloot over richting RSG Schagen. Drie kwartier heen, drie kwartier terug en meestal tegenwind tussen de vlakke bollenvelden door. Terug in de tijd en gevoel van thuiskomen, toch.

Aangekomen op bestemming werd ik allervriendelijkst binnengelaten in een huis waar ik zo zou willen wonen. Buiten, vrijstaand, tuin, licht, gezellig en smaakvol ingericht.

”We hebben al een plekje uitgekozen.” Bijzonder voelde dat voor mij als maker, te merken dat zij al uitkeken naar de komst van het stilleven met de oranje Pagnossin kop en schotel.

In zijn werkkamer liet hij me zien waar hij het op wilde hangen. Een andere foto deed hem denken aan zijn moeder. Het stilleven, met daarop, naast de in het beeld springende oranje kop en schotel, ook een warrig bosje visdraad met dobber, loodje en haakje, deed hem denken aan zijn vader die van vissen hield. Hij had precies zo’n zelfde mes gehad.

Nu zijn “zijn ouders” weer samen aanwezig in zijn kamer. Wat een mooi beeld!

Voldaan vervolgde ik mijn weg.